Donderdag 22 augustus 2013
Vliegles op het veld aan de Hoenderkampweg in Beuningen (ov) tegenover de boerderij met de dakpannen.
Ik was er bijtijds. Ivo gaf aan rond 15.00 uur te willen
beginnen en ik wilde er direct klaar voor zijn.
De weersomstandigheden zijn ideaal; nauwelijks wind en een zonnetje ! Op de
heenweg ben ik nog even in de buurt van Arnhem bij een tankstation gestopt om
op Buienradar te kijken omdat ik druppels op de voorruit kreeg. Het beeld ziet er niet goed uit. Er wordt een
flinke brede strook neerslag voorspeld, maar de actuele waarnemingen laten zien
dat de buien vanuit het zuidwesten snel oplossen boven land…..ik rij door….we
zien wel.
Bij de vorige oefeningen (ongeveer 5 weken geleden, net voordat Ivo en
Jeannette op vakantie gingen) kreeg ik bij een van de starts de lijnen in de
propeller. Aanvankelijk leek er niets aan de hand en kon ik lekker doorgaan met
de oefeningen, waarbij Remco en Ivo maar liepen te rennen en te draven.
Doodongelukkig voelde ik me telkens wanneer binnen enkele seconden het scherm
over me heen lag en de hele spaghetti door de mannen ontrafeld moest worden en
ik maar in mijn harnas gegespt zat…..voor me uit te kijken en te denken “ wat
ging er nu weer mis ? ”.
Aan het begin van de avond had ik ‘t opeens te pakken; gas precies genoeg,
scherm direct afremmen zodra dit boven me kwam, bijsturen naar de kant waar het
scherm heenging…..het ging allemaal tegelijk en lukte ! Tot 3 keer toe de hele
lengte van het veld over gereden….alleen de bocht door om ook weer terug te
rijden lukte (nog ?) niet.
Tegen zonsondergang kwam Ivo met een grijns melden dat hij vond dat ik er wel
klaar voor was……uhm…..ok ……nu moest het maar gebeuren toch ?
Goed doorgesproken hoe het zou gaan en wat ik moest doen…..nu wordt het
spannend….
En bij wat de laatste start van de dag moest worden en de inleiding tot mijn
eerste vlucht, knapt een D lijntje. Toch beschadigd geraakt door de propeller.
Daarmee maar niet de lucht in. Met een katerig gevoel nam ik me voor om de
volgende keer direct goed op te pakken waar ik deze avond gebleven was.
En dat was vandaag…..
De eerste starts toch weer een beetje inkomen. Ivo en Remco weer in de benen…ik
weer af en toe moedeloos….maar dan lukt het weer en is het gevoel terug. Het hele veld over, bocht inzetten maar net
niet helemaal erdoorheen. Nog een keer de andere kant op…..ook weer de baas
over het scherm…sturen gaat goed…..Ivo die roept “links remmen” wat ik ook
gelijk doe, maar m’n gevoel zegt rechts – dus dat doe ik ook en
besef me dat ik met beide handen tegelijk aan het remmen ben en dat vind het
scherm niet leuk dus zakt in elkaar.
“Dat was een test” zegt Ivo. Nou OK dan, in ieder geval begreep ik dat er iets
niet klopte.
En dan zie ik dezelfde grijns van een paar weken geleden en zegt Ivo ”je bent
er wel klaar voor”.
YES ! Ik voel me er ook klaar voor….spannend, maar ik wil de lucht in !
Weer goed doorgesproken hoe ik het moet gaan doen…..start mislukt doordat er
een heel klein beetje zijwind is opgekomen. We starten onder een iets andere
hoek, meer tegen de wind in.
Ik sta klaar…..geef gas….scherm komt mooi omhoog…ik hoor in
m’n oor “ga door” en direct daarna “meer gas”….en dat doe ik….ineens ben ik los
en vlieg !!!! Niet te geloven !!!
Ik maak uiteindelijk 3 rondjes tegen de klok in en probeer bij het aanvliegen
van het veld op een lage hoogte te komen en te blijven, maar een groepje bomen
net voor het veld zorgt ervoor dat ik ga schommelen. Ik krijg dit er nog niet
snel genoeg uit, maar voorbij de bomen is het weer rustig.
Bij m’n 3de rondje kom ik op mooie hoogte aanvliegen en heb geen
last van het schommelen. Ik neem gas terug en daal heel rustig tot op de
grond…..en daar sta je dan. Wat een ervaring ! Ik voel me helemaal goed.
DIT SMAAKT NAAR MEER !