Woensdag 31 augustus, de vakanties zijn voorbij en het weer wordt beter.
Op de maandag ervoor stuurt Ivo mij een mailtje dat ze nog een paar dagen naar Beerze willen en of het iets voor mij
is. Ik reageer daar natuurlijk meteen op dat ik wel wil komen oefenen en als het weer goed is, ik misschien wel de
lucht in wil. De laatste paar keer oefenen met de trike ging goed, dus misschien toch maar eens proberen om de
volgende stap te zetten.
Zo gezegd, op woensdagmiddag een paar uur vrij genomen en op weg naar Beerze. De spanning nam steeds verder
toe. In Beerze aangekomen, eerst even rustig zitten. Samen met Ivo doorgenomen wat we gingen doen, start, vlucht en
landing doorgenomen. Wat moet je doen, wat kan er gebeuren enz.
Rond een uur of vijf eerst even samen met Ivo de lucht in, om de start, het vliegen en met name de landing nog een
keer mee te doen en te zien. Het was nog wel erg onrustig in de lucht, dus toch maar even wachten. Ivo had een
tandemvlucht, dus mooi de gelegenheid om rustig mijn trike op te bouwen en me mentaal voor te bereiden.
Tegen acht uur, Maarten en Roger (met camera) stonden inmiddels ook op het veld, was het dan zo ver om alles klaar
te leggen. De zenuwen gieren door mijn lijf, maar gelukkig is Ivo de rust zelf, dus werd ik ook wat rustiger. Scherm ligt
klaar, ik zit in de trike en Ivo kijkt me nog een keer aan: Komt goed!
Door alle spanning kreeg ik bij mijn eerste start het scherm niet goed omhoog, start afgebroken. Alles weer goed
leggen. Opnieuw hoor ik Ivo in de porto: It’s als yours!. Scherm kwam goed omhoog en ik denk: “Ga wel erg hard om nu
een rondje te gaan draaien”. Op dat zelfde moment hoor ik Ivo zeggen: “Beetje gas bij”. En ja hoor, daar ging ik. De
wielen komen los van de grond en het enig dat ik denk is: Wow!!!!. Het grootste deel van de spanning viel van me af.
Rondje gevlogen en weer terug naar het veld om de landing in te zetten. Hoor ik Ivo zeggen: “Hou voldoende hoogte om
over de weg heen te komen.” En de rest ging eigenlijk vanaf, gelukkig ik had een goede landing gemaakt.
Eenmaal tot stilstand op de grond en uit de trike de felicitaties van iedereen in ontvangst genomen en natuurlijk ook
snel naar huis bellen.
Het was fantastisch!!!!!!!!!!!
En nu maar hopen op heel veel mooi vliegweer en dat ik snel weer de lucht ik kan, het werkt echt verslavend.
Ivo, heel erg bedankt voor deze fantastische ervaring!!!!!!
Roger, bedankt voor het filmen. Ook al heb ik eerder wel eens aangegeven dat ik het helemaal niet leuk vindt dat je me
filmt, toch ben ik er nu wel blij mee. Ik ben benieuwd naar de beelden.
Groetjes,
Miranda
Op de maandag ervoor stuurt Ivo mij een mailtje dat ze nog een paar dagen naar Beerze willen en of het iets voor mij
is. Ik reageer daar natuurlijk meteen op dat ik wel wil komen oefenen en als het weer goed is, ik misschien wel de
lucht in wil. De laatste paar keer oefenen met de trike ging goed, dus misschien toch maar eens proberen om de
volgende stap te zetten.
Zo gezegd, op woensdagmiddag een paar uur vrij genomen en op weg naar Beerze. De spanning nam steeds verder
toe. In Beerze aangekomen, eerst even rustig zitten. Samen met Ivo doorgenomen wat we gingen doen, start, vlucht en
landing doorgenomen. Wat moet je doen, wat kan er gebeuren enz.
Rond een uur of vijf eerst even samen met Ivo de lucht in, om de start, het vliegen en met name de landing nog een
keer mee te doen en te zien. Het was nog wel erg onrustig in de lucht, dus toch maar even wachten. Ivo had een
tandemvlucht, dus mooi de gelegenheid om rustig mijn trike op te bouwen en me mentaal voor te bereiden.
Tegen acht uur, Maarten en Roger (met camera) stonden inmiddels ook op het veld, was het dan zo ver om alles klaar
te leggen. De zenuwen gieren door mijn lijf, maar gelukkig is Ivo de rust zelf, dus werd ik ook wat rustiger. Scherm ligt
klaar, ik zit in de trike en Ivo kijkt me nog een keer aan: Komt goed!
Door alle spanning kreeg ik bij mijn eerste start het scherm niet goed omhoog, start afgebroken. Alles weer goed
leggen. Opnieuw hoor ik Ivo in de porto: It’s als yours!. Scherm kwam goed omhoog en ik denk: “Ga wel erg hard om nu
een rondje te gaan draaien”. Op dat zelfde moment hoor ik Ivo zeggen: “Beetje gas bij”. En ja hoor, daar ging ik. De
wielen komen los van de grond en het enig dat ik denk is: Wow!!!!. Het grootste deel van de spanning viel van me af.
Rondje gevlogen en weer terug naar het veld om de landing in te zetten. Hoor ik Ivo zeggen: “Hou voldoende hoogte om
over de weg heen te komen.” En de rest ging eigenlijk vanaf, gelukkig ik had een goede landing gemaakt.
Eenmaal tot stilstand op de grond en uit de trike de felicitaties van iedereen in ontvangst genomen en natuurlijk ook
snel naar huis bellen.
Het was fantastisch!!!!!!!!!!!
En nu maar hopen op heel veel mooi vliegweer en dat ik snel weer de lucht ik kan, het werkt echt verslavend.
Ivo, heel erg bedankt voor deze fantastische ervaring!!!!!!

Roger, bedankt voor het filmen. Ook al heb ik eerder wel eens aangegeven dat ik het helemaal niet leuk vindt dat je me
filmt, toch ben ik er nu wel blij mee. Ik ben benieuwd naar de beelden.
Groetjes,
Miranda